Systemy komputerowe są wyposażone w dyski twarde lub dyski półprzewodnikowe (SSD), które zapewniają wysoką pojemność, długoterminowe przechowywanie danych, a także pamięć RAM, która służy do przechowywania danych i kodu programu, którego używa lub będzie potrzebować jednostka centralna najbliższą przyszłość. Pamięć RAM jest znacznie szybsza niż dysk twardy lub pamięć SSD. Zwykle składa się z dynamicznej pamięci o dostępie swobodnym (DRAM), która jest również droższa w przeliczeniu na gigabajt lub przechowywane dane.

Jednak procesor działa znacznie szybciej niż pamięć RAM, więc czasami może być zmuszony do czekania, aż instrukcje lub dane zostaną odczytane z pamięci RAM, zanim będzie mógł kontynuować przetwarzanie, co zmniejsza ogólną wydajność systemu komputerowego.

Aby temu zapobiec, systemy komputerowe są zwykle wyposażone w pamięć podręczną: niewielką ilość dynamicznej pamięci o dostępie swobodnym (DRAM), która jest bardzo szybka, ale bardzo droga i znajduje się bardzo blisko samego procesora.

Ta pamięć podręczna przechowuje dane lub instrukcje, które procesor prawdopodobnie wykorzysta w najbliższej przyszłości. Ponieważ zapobiega to oczekiwaniu przez procesor, dlatego buforowanie jest używane do zwiększenia wydajności odczytu.